بحبك يابلادي

بَحبِّكْ يا مصرْ وبعشق تــرابكْ ....وألِف المداين وأرجع لبابِــــــكْ .
وأحِــــس بكيـــــــانى ......وكرامتى ف رحابِــــكْ .

يقولوا فقيره ..يقولوا أسيره ..بشوفِكْ أميره ..وأحبِّكْ يا مصرْ .

بحبِّكْ ملايه .. ومنديلْ بِقُويا مقالبْ من أختى .. وغتَاته مْنْ أخويا .
ودعوه مِنْ أمى .. تنسينى همِّى ..وحِكْمَة أبويا.

وأحبِّكْ صبيِّه .. على البحرْ جايَّه ..فى ساعةْ عصَارى .
ونسمه قُبَالْها .. تطيَّرْ فى شالْها ..تبَيِّنْ جمالها وتِرجعْ تدارى .

وأحبِّكْ مراكبْ .. تعدِّى إللِّى راكبْ ..لبرْ الأمانْ .
يدوبْ جوَّا نيلكْ .. ويعطشْ يجيلكْ ..يقولِّكْ كمانْ .

وأقابلِكْ ببُوسه .. فى زفِّةْ عروسه ....ولَمَّه فى بيتنا ..مع ولادْ حارتْنا
تدُقْ المزاهرْ .. ترُدْ المزامرْ ..تزَغْردْ جارتْنا .نهلِّلْ .. نغنى..وحلمْ التمنِّى ..ينورْ ليليتنا .

وأحبِّك زياره لبيتْ عمْ سيدْ ..ده أصله فقير مِشْ حيقْدرْ يعَيِّدْ ..
نعَيِّدْ عليه .. نفرَّحْ عنِيهْ ..ويدعيلْنا دعوه بمليونْ جنيه .

فى أرضِكْ يحِسْ الغريبْ إنُّه مصرى ..وإحنا الأجانبْ .
ويلْقَى الرعايهْ .. ويلْقَى الحمايهْ ..على كلْ جانبْ .
ويمشى ف ربوعِكْ .. ويشبعْ بجوعِكْ ..ويعملْ مصايبْ .
ويرحلْ وينسى .. جِميلِكْ ويقْسَى ..ويطْلَعْ يعايبْ .
ويرْجعْ تسامْحى .. يا ساكنه فْ ملامحى ..يا سِتْ الحبايبْ .

ولادِكْ بَنُوكى .. بروحْهُمْ فَدُوكى ..ويِشْهدْ عليهمْ ترابكْ فى سينا .
ومنهُمْ با عوكى .. عشانْ الشِيروكِى ..وفيللَّا فْ مارينا .
يعيشوا فى خيرِكْ .. ويدوهْ لغيركْ ..ولادْ اللَّذِينا .
ولوْ جارْ زمانْهمْ .. يعودُوا لْمكانهمْ ..يلاقوا السَكينَهْ .
وتِنْسِى جحودْهمْ .. وتبكى عليهمْ ..عنيكى الحزينهْ .

فى أرضكْ سرَحْتْ .. فشَلْتْ ونَجَحْتْ ..وعشْتْ بْبساطَهْ .
صاحِبتْ الحمَامْ .. ونِمْتْ فْ سلامْ ..ولو عَ البلاطهْ .
تِغَيَّرْ فى شَكلى ..همومى ومشَاكْلى ..لكِنْ روحى لأْ .
أعَبَّرْ بغنْوهْ .. وأقولْ نُكتهْ حلوهْ ..لكِنْ يأسْ لأْ .
ما طيقْشْ الغَتاتهْ ..وقلبى المسالمْ ما يعرفْ شّماتهْ ..
وأقولْ بالتلاتهْ ..

بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. يا بلدى