خفة الدم المصري مالهاش في الكون مثيل ...
حتي الشعر روشينوه ومن الاخر بقي مستحيل ...
وعشان تصدقوا جبت الشعر ده دليل ...
علي خفة دم الشعب المصري الاصيل...
المقطوعه اللي فوق من تأليفي بس اللي جي منقول وعاوز رأيكو فيها
يا جرحنى بلقمة ناشفة و العيش عندك طرى
...تقلان عليا ليه ارحمنى يا مفترى
طلعت فوق السطوح هز الهوا كمى
...كل العيال اتجوزوا وانا لسة جمب امى
يا حبشتكة يا حبشتكة .. القلب من الحب اشتكى
...يوم دمع و حزن ويوم فرح و هشتكة
حبيبى يا ناس حلقلى و سايق ف التنفيض
...قلوله يرحم قلبى و ميعملش فيها عبيط
كان بينا شوق و محبة راحت بلوية بوزك
...الله يحرق المحبة و يحرق اللى يعوزك
الواحد ممكن ينسى همه ! .... و ممكن ينسى ورد شمه!
...بس لا يمكن ينسى حبيب طلع عين أمه
يا روش و آخر روشنة .. يا طبيعى من غير تنشنة
...عيش عالناس كلها و متعش عليا انا
يا ملقح جوا ف قلبى وانا قلبى مش متين
...من حبك جالى سكر ادينى انسولين
وحشنى يا فرفور .. صدقنى يا امور
...من غير مالف وادور ف قلبى اسمك محفور
حبيبى يا مدلع .. حبك عندى مولع
...نفسى اخدك و نخلع ..و نسيب المذاكرة تولع
حبيبى طالع فيها فاكرنى ح دلعه
...ياما نفسى يدينى ظهره و على أفاه ح لسعه
وعجبي