عاوز تحب صلاتك و تنتظم فيها و توصل لدرجة الخشوع ؟اليك الحل - امشي بمبدأ انه صلاتك مش حاجه روتينيه و ُمجبر تعملها .. ﻷ بالعكس انت بتكون رايح تقعد مع ربك شويه
و هتقعد معاه خمس دقايق بس فى كل فرض .. كتير على اللي أنعم عليك بكل حاجه؟
- قبل كل فرض استعد للصلاة و كأنك رايح تقابل حد بتحبه جدا
روح و أنت ملهوف .. ولو حد سألك رايح فين : قول رايح اقعد مع ربنا شوية خليه احساس داخلي جواك
و أول ما ترفع إيدك وتقول : الله اكبر.. ابتسم ابتسامة مشتاق .. قولها وجواك صوت بيقول ( جيتلك يارب يا حبيبي وقفت بين ايديك).. - انسى الدنيا كلها بمشاكلها و همومها فى اللحظه دى
- اقرا الفاتحة بكل راحة واسمع جواب ربك بعد كل اية .. و متقولهاش بسرعه و كأن حد بيجرى وراك
" و فى الاعتدال من الركوع لما تقول " سمع الله لمن حمده
- احمده انت بطريقتك .. قول" الحمديارب على كل النعم اللي اديتهالى" , " الحمد حمدا طيبا مباركا كما ينبغي لجلال وجهك ولعظيم سلطانك
- اول ما توصل للسجود افتكر انه أقرب ما يكون العبد لربه وهو ساجد .. لما تهمس ببطن الأرض و بيسمعك من فالسماء...
- سبح ربك و ابدء احكيله كل اللى ف قلبك قول يارب انا بحبك .. (يارب خليك معايا فى المحنه دى) .. ( يارب انا تايه وجهنى للطريق الصحيح ) .. ( يارب انا محتار فى الموضوع الفلانى ساعدنى ) .. - احكي وفضفض لإن محدش هيفهمك ولا هيحس بيك زى اللي خلقك
هو اعلم بحالك منك .. - لما تحكي معاه مش هتلاقى حواجز بينك و بينه .. و احكي بالعامية مش لازم لغه عربيه فصحى يعنى
بس بيحب يسمع صوتك :) .. يمكن تتلخبط فى كلامك بس هو فاهم انت عاوز تقول ايه .. و صدقنى مهما كانت مشكلتك كبيرة و صعبه .. -فى آخر كلامك هتحس براحه مش طبيعيه و هتبتسم لانك سلمت امرك لرب العباد
و بعد ما تخلص صلاة .. سلم عليه بس مش السلام التقليدي
لانك دلوقتى بتسلم على حبيبك .. - تخيل انك بـ تقول ( هيوحشنى الكلام معاك يارب امتى تيجي الصلاة الجاية عشان أرجع
- صدقني اول ما تخلص صلاه هتحس بعدها انه مفيش حد أدك فى الدنيا.. مش تكبر وغرور. لكن راحة وطمأنينة لانك كنت قاعد مع ربك .. مع حبيبك.. وسلمته امرك وتوكلت عليه
ربنا يرزقنا و اياكم الثبات والخشوع فى الصلاة